ခ်ယ္ရီေတြလည္း
ေ၀ေတာ့မယ္
ႏွင္းစက္ေတြလည္း
ေၾကြေတာ့မယ္
အလြမ္းေတြက
ၿငိမ္းသတ္မရႏိုင္ေသးဘူး
ဆန္ေပး ေဆးရတဲ့
ေလာကထဲ
ႏွလံုးတစ္ခုလံုး
ေပးခဲ့တာေတာင္
ေမ်ာ္လင့္ခြင့္ေလးျပန္မရခဲ့
ေညာင္ေရေလာင္းၿပီး
ဆုေတာင္းရင္ေတာင္
ဆံုေတြ႕ခြင့္က
မေသခ်ာဘူး
စပယ္ေတြခင္းေပးေတာ့
မနင္းရက္ဘူးတဲ့
ကႏာၱရဆိုရင္ေကာ
လိုက္၀ံ့ပါ့မလား ?????
မုသားခ်ိဳခ်ိဳေတြနဲ႔
နင္ျငင္းရက္တယ္
သတိရျခင္းဟာ
အနီးဆံုးခရီးဆိုရင္
ႏွစ္သိမ့္မႈတစ္ခုအေနနဲ႔
နင္ . .
. . . . .
တစ္ခါေလာက္ျဖစ္ျဖစ္
လြမ္းေပးစမ္းပါဟာ
. . . . . . . .။
No comments:
Post a Comment