ဦးေစာကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႕ကို လုပ္ႀကံသူအျဖစ္ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ လူသိမ်ားပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဦးေစာရဲ့ ေနာက္ခံအေၾကာင္းေတြကို သိသူနည္းလွၿပီး သမိုင္းမွာ သူ႔အေၾကာင္း ေျပာဆိုေရးသားမွုေတြ ရွားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
သာယာဝတီနယ္ အုတ္ဖို ဇာတိ ဦးေစာဟာ ငယ္စဥ္ကတည္းက ကိုယ့္ဒူးကိုယ္ခၽြန္ ႀကိဳးစားၿပီး တတိယတန္း ေရွ႕ေနဘဝက နိုင္ငံေရးနယ္ကို ဝင္လာခဲ့ပါတယ္။
ကာလကတၱားမွာ သင္ၾကားခဲ့ေပမယ့္ ဘြဲ႕မရခဲ့ဘူးလို႔လည္း သိရပါတယ္။
၁၉၂၈ လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ နိုင္ခဲ့ေပမယ့္
၁၉၃၃ မွာ ရွုံးနိမ့္ခဲ့ပါတယ္။
ဆရာစံ သူပုန္အမွုမွာ လယ္သမား သူပုန္ေတြဘက္က လိုက္ပါ ေဆာင္ရြက္ေပးရင္း နိုင္ငံေရးမွာ ဂဠဳန္ဦးေစာလို႔ ထင္ရွားလာပါတယ္။
ဦးေစာ အစိုးရ လက္ထက္မွာလည္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ရာထူးႀကီးေတြမွာ ျမန္မာ လူမ်ိဳးေတြ တိုးတက္ ခန္႔ထားနိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။
၁၉၃၅ မွာ ဂ်ပန္၊ကိုရီးယားနဲ႔ မန္ခ်ဴးရီယားကို ေလ့လာေရး သြားခဲ့ပါတယ္။
သူနဲ႔အတူ လိုက္ပါသြားသူေတြက ေအဝမ္း႐ုပ္ရွင္က ဒါရိုက္တာ ဦးညီပုနဲ႔ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား ေမာင္ေမာင္စိုးတို႔ ညီအစ္ကို ျဖစ္ပါတယ္။
ဦးညီပုတို႔ ညီအစ္ကိုက ဂ်ပန္မွာ ဂ်ပန္႔ရင္ေသြး ႐ုပ္ရွင္ရိုက္ကူးခဲ့သလို ဦးေစာကလည္း အျပန္မွာ ဂ်ပန္ျပည္သြားမွတ္တမ္းကို ေရးပါတယ္။
ဂ်ပန္ျပည္မွာ အာဏာရွင္ စနစ္နဲ႔ ႀကီးပြားတိုးတက္ေနတာေတြကို သူအားက်လာခဲ့ပါတယ္။
၁၉၃၇ ခုႏွစ္မွာ ရန္ကုန္က ဂ်ပန္ ေကာင္စစ္ဝန္က သူ႔ကို ေမာ္ေတာ္ကား တစင္း ဝယ္ေပးတဲ့အျပင္ သူ ရွယ္ယာပါတဲ့ သူရိယ သတင္းစာကိုလည္း ေထာက္ပံ့ခဲ့လို႔ ဦးေစာကို ဂ်ပန္လူလို႔ ယူဆခဲ့ၾကပါတယ္။
မ်ိဳးခ်စ္ပါတီကို ၁၉၃၈ မွာ တည္ေထာင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ဂဠဳန္တပ္ကိုလည္း ဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါတယ္။
ဂဠဳန္ေတြကို သခင္ေတြက သံပုန္းတီးထုတ္တဲ့အခါ ဂဠန္ေတြက သံတုတ္နဲ႔ ျပန္ရိုက္လို႔ ဝါးရင္းတုတ္ တပ္လို႔လည္း ေခၚၾကပါတယ္။
မ်ိဳးခ်စ္ပါတီမွာ ျမန္မာ ေျမရွင္ အရင္းရွင္ေတြ အမ်ားအျပား ပါဝင္ၿပီး အိႏၵိယနဲ႔ ၿဗိတိသၽွ လႊမ္းမိုးတဲ့ ျမန္မာ့ စီးပြားေရးကို ျပန္လည္ အရယူဖို႔ ဦးေစာက မဲဆြယ္ခဲ့ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္တိုင္ ေက်ာင္းသားဘဝတုန္းက ဦးေစာရဲ့ အေျပာအဆို ေကာင္းပုံ၊ တကၠသိုလ္ မတက္ခဲ့ေပမယ့္ ေဒါက္တာဘေမာ္လို နိုင္ငံျခားျပန္ေတြနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ ေျပာရဲပုံေတြကို ခ်ီးက်ဴးခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
၁၉၃၈ ခုႏွစ္မွာ ျဖစ္တဲ့ ၁၃ဝဝ ျပည့္အေရးေတာ္ပုံ မွာ ေဒါက္တာဘေမာ္ အစိုးရ ျပဳတ္က်ေအာင္ သူႀကိဳးစားခဲ့ၿပီး တက္လာတဲ့ ဦးပုအစိုးရမွာ ဦးေစာ သစ္ေတာေရး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာပါတယ္။
ေဒါက္တာဘေမာ္ ကို ျဖဳတ္ခ်ရာမွာ ဂ်ပန္ေထာက္ပံ့ေၾကးယူၿပီး သခင္နဲ႔ ေက်ာင္းသား အတိုက္အခံေတြကို သူစည္း႐ုံးခဲ့တယ္လို႔လည္း အေနာက္တိုင္း ပညာရွင္တခ်ိဳ႕က ေရးသားပါတယ္။
ဒီေငြနဲ႔ အိႏၵိယ လုပ္ငန္းရွင္ေတြၾသဇာမခံဘဲ ျမန္မာ ႀကီးစိုးေရးေတြ လုပ္ၿပီး သူ႔ၾသဇာကို ထူေထာင္တယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။
သူပိုင္တဲ့ သူရိယကေန အိႏၵိယ ဆန္႔က်င္ေရး ေဆာင္းပါးေတြ ေရးၿပီး လူမ်ိဳးေရး အဓိက႐ုဏ္းမွာ မီးေမႊးခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္ ၁၉၄ဝ မွာ သူကိုယ္တိုင္ နန္းရင္းဝန္ ရာထူးကို ယူၿပီး အစိုးရဖြဲ႕ပါတယ္။
မဖြဲ႕ခင္မွာ ရန္ကုန္ေရာက္ ဂ်ပန္ သတင္းေထာက္ ဆူဇူကီးနဲ႔ ေတြ႕ၿပီး ျမန္မာ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ဂ်ပန္ဆီက လက္နက္နဲ႔ ေလယာဥ္ အကူအညီ ေတာင္းပါတယ္။
ဆူဇူကီးက ေကာင္စစ္ဝန္နဲ႔ ေဆြးေႏြးသင့္ေၾကာင္းေျပာၿပီး ျငင္းပယ္ခဲ့ပါတယ္။
သူ႔လက္ထက္မွာ ဂဠဳန္စစ္သူႀကီးဝတ္စုံနဲ႔ လယ္ထြန္မဂၤလာဆင္တာေတြ၊ အေလာင္းဘုရားရဲ့ ဂူကို ျပန္ေဆာက္တာေတြလုပ္သလို အိႏၵိယနဲ႔ ခြဲၿပီးေနာက္ ျမန္မာနဲ႔ ႏွစ္နိုင္ငံၾကား လူဝင္လူထြက္ကိစၥ အတြက္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္တာ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ား ထိမ္းျမားလက္ထပ္ျခင္းဥပေဒကိုလည္း သူ႔လက္ထက္မွာ ျပ႒ာန္းခဲ့ပါတယ္။
တဘက္မွာလည္း အတိုက္အခံေတြ ဖမ္းတာနဲ႔ သတင္းစာေတြကို ဖိႏွိပ္တာေတြ လုပ္ပါတယ္။ ဒီထဲမွာ သခင္ေတြလည္း ဖမ္းဆီး ဖိႏွိပ္ခံရပါတယ္။
တ႐ုတ္ ဗမာ လမ္းမႀကီးက တ႐ုတ္ျပည္ကို ပို႔တဲ့ ကုန္စည္ေတြကို အခြန္ေကာက္လို႔ တ႐ုတ္ကို စစ္အကူအညီေတြ ပို႔ေနတဲ့ အေမရိကန္နဲ႔ တ႐ုတ္ အစိုးရေတြက ကန္႔ကြက္ခဲ့ပါတယ္။
၁၉၄၁ မွာ ျမန္မာျပည္ကို ဒိုမီနီယံ အဆင့္အတန္းေပးဖို႔ လန္ဒန္ကို သြားၿပီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ခ်ာခ်ီနဲ႔ ေတြ႕ပါတယ္။
ဒါကလည္း လူမ်ိဳးတိုင္း ကိုယ့္ၾကမၼာ ဖန္တီးခြင့္ရွိရမယ္လို႔ ခ်ာခ်ီနဲ႔ ႐ူးစဗဲ့တို႔ အတၱလႏၲိတ္ ေၾကညာစာတမ္းမွာ သေဘာတူခဲ့ၾကလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
သူ႔ခရီးကို စာေရးဆရာ သိန္းေဖျမင့္က ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာမွာ တေကာင္ႂကြက္ ကေလာင္အမည္နဲ႔ ဂဠဳန္ဦးေစာ ဘိလပ္သြားျပဇာတ္ ဆိုၿပီး သေရာ္စာေရးခဲ့ပါတယ္။
ျပဇာတ္ထဲမွာ ႐ူးစဗဲ့ကို ေတြ႕ဖို႔လာတဲ့ ဦးေစာကို မစ္ကီရြန္နီနဲ႔ ဂ်ဴဒီဂါးလန္း ကေလးဇာတ္လိုက္ေတြက ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ဖို႔ ေခၚသြားၾကလို႔ ဦးေစာ က်န္ေနခဲ့တယ္ ဆိုၿပီး ဟာသထုတ္ပါတယ္။
ဦးေစာ အေမရိကန္က အျပန္မွာ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ အာရွကို ကူးလာလို႔ ေပၚတူဂီက လွည့္အျပန္ ပါလက္စတိုင္းမွာ အဖမ္းခံရပါတယ္။
အေၾကာင္းက လစ္စဘြန္းမွာ ဂ်ပန္ ေကာင္စစ္ဝန္နဲ႔ေတြ႕လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
စစ္အတြင္း ယူဂန္ဒါမွာ ခ်ဳပ္ထားၿပီး စစ္ၿပီးမွ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ပို႔ေပးပါတယ္။
ဒီအတြင္း သူ႔ကို လမ္းမွာ ဂ်စ္ကားနဲ႔ လူတစုက လိုက္ပစ္တာ မေသဘဲ မ်က္လုံးရွပ္မွန္သြားခဲ့ပါတယ္။
ဒါကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ေတြက လုပ္ႀကံတာလို႔ သူက ယူဆၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ရန္ၿငိဳးထားပါတယ္။
၁၉၄၆ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အစိုးရမွာ ဝန္ႀကီး ျဖစ္လာေပမယ့္ ၁၉၄၇ ဇန္နဝါရီမွာ လန္ဒန္မွာ လြတ္လပ္ေရး ေဆြးေႏြးဖို႔ သြားခ်ိန္မွာ ဦးေစာနဲ႔ သခင္ဗစိန္တို႔က ေအာင္ဆန္း အက္တလီ စာခ်ဳပ္ကို ကန္႔ကြက္ၿပီး ဝန္ႀကီးအဖြဲ႕က ထြက္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ၿဗိတိသၽွကို လိုက္ေလ်ာေစ့စပ္တာ မ်ားလြန္းတယ္ ဆိုၿပီး ကန္႔ကြက္ခဲ့တာပါ။
၁၉၄၇ ဧၿပီမွာ လုပ္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ဖို႔ သူေဆာ္ၾသခဲ့ေပမယ့္ ဖဆပလက အမ်ားစု နိုင္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္ကာ တိုင္းျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ေခၚၿပီး အေျခခံဥပေဒ ဆြဲပါတယ္။
ဒီေနာက္ ၁၉၄၇ ဇူလိုင္လထဲမွာ ၿဗိတိသၽွ စစ္တပ္က လက္နက္ေပ်ာက္တာေတြ ျဖစ္ၿပီး မၾကာခင္ ၁၉ ရက္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ အစိုးရ လုပ္ႀကံခံရပါတယ္။
ဝန္ႀကီး ၇ ေယာက္ ေသဆုံးၿပီး အနည္းငယ္ပဲ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီအတြက္ ဦးေစာနဲ႔ ေနာက္လိုက္ေတြကို ရွာေဖြဖမ္းဆီးခဲ့ပါတယ္။
သူ႔အိမ္အနားတဝိုက္မွာ လက္နက္ေတြ ျမႇုပ္ထားတာ ရွာေတြ႕သလို နယ္ေတြမွာ ခြဲၿပီး ျမႇုပ္ထားတာေတြကိုလည္း ရွာသိမ္းရပါတယ္။
လိုက္ဖမ္းရင္း ပဲခူးဘက္မွာ ဂဠဳန္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေစာရန္ေနာင္ဆိုသူ ထြက္ေျပးလို႔ ဆိုၿပီး ပစ္သတ္ခံရပါတယ္။
ဦးေစာ လုပ္ႀကံမွုမွာ ပါဝင္တဲ့ ၿဗိတိသၽွ စစ္ဗိုလ္ေတြပါ ဖမ္းဆီးခံရပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ မလြတ္ဘဲ သူနဲ႔ အေပါင္းပါေတြကို ႀကိဳးမိန္႔ေပးခဲ့ပါတယ္။
တရားခံေတြ လြတ္မသြားဖို႔ ဖဆပလ အစိုးရက ႀကိဳးစား ကာကြယ္ခဲ့ၿပီး လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို အာဇာနည္ကုန္းမွာ သၿဂႋဳဟ္ၿပီးမွ ႀကိဳးေပးခဲ့ပါတယ္။
Credit – BBC
http://khitthitmedia.xyz/?p=10960
No comments:
Post a Comment